Furtunë nëpër Kosovë (Nëntë poezi)

Naim Fetaj

SI LUTJE...

Ma gjeni një vend e më bëni meit
Më zgjoni pastaj
Kur të çlirohemi krejt...
Kur të më zgjoni
Veshmëni si dhëndërr
Por mos më thoni
Ende jemi ëndërr...




QENKA ZHDJERGUR BJESHKA

Kur i morëm këmbët ishte ende tym
Kam ecur si hije mbi skeletin tim
Tè kam lënē në varr... vallëzova përmbi ty
Po m'i kanē pështyrë fytyrën me gjithë sy
Krejt stinët tash dergjën përmbi mua
Gjak pikon çdo gurrë e çdo krua...
Qielli pikon gjak vjeshta edhe vreshta
E ku nuk pikon gjak...
Ec e gjej dy rrjeshta...
E ti më thua
Qenka zhdjergur bjeshka
As një zog për be
Nuk po ta zë vjeshta...




PËR VJERSHAT E MIA...

Si kalit të egër... në qafë i rrija vjeshtēs
Bukurinë e vodha... krejt ia fala vjershēs
Netëve të zeza kur më dilnin në pritë
Vetë rrija në terr... ato i qita në dritē
(Sa shumë kam kënduar
Kur ishte e ndaluar...)
Ngapak i shkreti kam vdekur çdo ditë
Atyre u kam dhënë shpirt...
Një jetë të tërë me shpirt nēpër dhëmb
Mes dimërash i ngujuar atyre u dhashë këmbë
I qita mbi mua... i qita përmbi re
Si pēllumba të egër tash
Shprushin stinë të re...




BILBILI

U trishtua i gjori se iku kjo verë
Tash vajin edhe këngën e marrin ca tjerë
Sorrëshkina e korba e kukuvajka
Që ndjellin sall kob... këngës i bëjnë lajka
Na la gojëhapur në sqep e mori verën
Bebëzat e qiellit i shprishte sikur erën
Do të gjej ai vend do t'a gëzojë këngën
Si furtunë si shi neve na e la dhëmbjën
Kokën e la pas...mbrapa i mbetën sytē
Kush i këndon kobit... i plaçin të dytë...




FURTUNË NËPËR KOSOVË

Pas shiut të madh
Tjera re të zeza
Më mbyllën në shtëpi
Sa keq kur nga dritarja
Shikon vetem zi
S'i kam frikë rrufetë
As nuk më trembin retë
Të zezën e urrej
Kur kotet mbi këtë jetē
As verē nuk bëj me gojë
Derisa të del ylberi
Ne myku na mbuloi...




MES DËSHMORËSH

( Me rastin e ri-varrimit të Kolonel Ahmet Krasniqit. )

Kur flini ju të qetë
Natën shihen zjarre
Kur gjakun tuaj e fshinë
Ne u kthyem në varre
Si Zezonë të re e sollen hatanë
Juve u prenë në besë
Ne krahet na i thanë
As vend pēr varr... s'na lanë
Askund një copë diell
Për ne
Asnjë ditë e mirë...
( Hala hekur hanë me dhemb ata
Se janë të shtirë..)
Veç sillet e sillet dhembja
"Për krushqit e ngrirë..."




KUR IKIN ZOGJTË

Kur ikin zogjtë e rrallohën poetët
Mjerë ajo stinē që pa këngë mbetët
Dielli e hëna e kanë lidhur kokën
Të përgjakur kështu kur e shohin botën
Lotët e qiellit do t'a zhbirojnë tokën...




LETËR NËNËS NË VARR

Kur tē vdesim ne.. do të ngjallën të vrarët
Malēt do të zhdjergën ...do tē dēshmojnë
Malet...
Qysh u vranë ata...
Qysh po vdesin të gjallët...
Nënë moj nënē
Nënën na e kajtën të marrēt...




ZINXHIRI ME GJAK

Një zinxhir i ndryshkur e i larë me gjak
Këmbë e duar na i lidh... thuajse merr hak
Si dimer i egër kacavjerrë përjetē
Frymēn po na e zë ky zinxhir i shkret
Aq thijas kraheqafe
Që e lidhëm vetē...