Dienstag, 8. Januar 2019

Një cikël me dhjetë poezi

Naim Fetaj

VALLJA E TROPOJËS

Dolën prej shkëmbi a pikën prej qielli
Pluhur a mjegull ku mbeti vallë dielli
Edhe  zogjtë e malit prenë këngën e gojës
Bam e bum kur nisi... Vallja e Tropojës

Shkrepa e kreshta... stepën e u rrudhën lisat
Trimat e bajlozat heshtën
E dukēshin vetem plisat
U zgjuan legjendat... zanat... shtojzovallet
E bam e bum tupani në valle hynë dhe malet

Vashat hidhen lartë donë t'a kapin diellin
Burrat tundin tokēn e dridhin edhe qiellin
Çahet edhe bjeshka e digjet logu i lojës
Kur merr flakë e dhezet...Vallja e Tropojēs



POEZI PATRIOTIKE

Krejt atdheun... e morën kraheqafe
Se ishin të zotët... se kishin qafë gjirafe
Dhe populli prapa u shkonte si krushk
Prisnin diamante... gjirafa dhjente dushk....



LETËR MIGJENIT NË VARR...

Asgjë s'ka ndryshuar... i dashur Migjen
Bashkë me vargjet tua varri s'po na zën
Jeta në fije të holla  e vargjet shumë të rënda
Një shekull pas... as varri s'na  lë brenda...



OH...

Krejt zhele zhele i kam bërë ca fjalë
Disa fjalë dhimbje që i grija me dhëmballë
Për ju o miq që nuk jeni gjallë...

Shtrydhej një fjalë e loti ndalej në mjekërr
Për ju që vdiqët të ri 
Miqtê e mi të vjetër...



VRASJA E DYTË...

Ç'tradhti o Zot... ç'marrëzi
A dyjat katarrosh

Me njëqind plumba përtokē të kanë shtri
Dhe në tē pamën tënde
Ulën për kryeshëndoshë...



KOT MUROSĒM GRA...

Kot murosëm gra... ndër ura e kala
Dhe rritëm jetimë me tambël prej guri
Dhe  Kënga për Rexhën sa bjeshka u ba
Dhe ende dalin dreqër
Nga ai bark prej druri...



KËNGA PËR NJË KËNGË...

Tash e njëqind vjet
Krushqit rrethit malit

Edhe, Rexha i Lokës
Tek vithet e kalit

Herë ndërrohën këngëtarët
E re shkruhet kënga...

Po gjithëmonë e njejtë
Tradhtia edhe dhembja...



VJERSHA E VJERRUR MBI V...

Vajin e vrarë të vashave... e vranë
Vranë vreshtën e vjelur... vjeshtën e verbuar
Vargjet i vranë dhe vjershat
Vajtorët e vjetra... duke vajtuar

Të vdekurit ndër varre i vranë
Edhe vëllanë
Vranë vitin e vonuar...

Vrafshin veten vrafshin
Vrasësit e vërbuar...




LUTJA IME... URIMI IM...

Aty ku mungon sonte ndonjë
Zbrite o Zot një ëngjëll ti

Në sytë tonë te mirë mos le më lot
Bukën e përditshme falna edhe n'mot

E lirë le te endet Liria

Mjaft më... gjak e lot...



E BANI ME VAJ DHE QIELLIN...

( Për të madhen Fatmira Breçani )

Tek Liqeni i Zanave vashat ndalën vallën
E prapa Gurit të Shpuem Halili pyet legjendat

Kalave sot pse u lëkundën bedenat

Kroje e currila pse shtyhen mes veti
Ku të mbytën diku në Valbonē a n'gjeti

As dallgët me turr pse s'po i gjuan deti

Edhe zogjtë e malit tek erdhen prej Deçani
Kur e nisi kēngën Fatmaira Breçani...

Dita e nata thonë nuk donin me u nda
Pëllumbat u kurthuan atje pēr hava
Valbona shtyente valēt 
E valēt s'rrinin brenda
Valēt e Valbonën i ka shitue kënga...

Zhdirgjet historia malit edhe fushës
Me atë zë tiskë bash si krismë e pushkës

As syzeza më nuk kjante mbi dērrasē veku
Pas shtatë bjeshke thonë  qenka shkri orteku

U hutuan lisat u rrënqeth krejt mali
E bani me vaj qiellin... Fatmira Breçani...
Shkruani një mesazh...

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen